***

nie ma mnie tam, gdzie z tobą rozmawiam.


mamo - jestem z innej półkuli. po kolana
wrosłem w plastikową ziemię. nie więdnę
i nie oddycham. obok mnie, co dzień,

przepływają rzeki ryżu i dzieci. słońce
jest coraz bardziej ciężkie i żółte. całość
płynie, porusza się i wraca w swoje strony.

a ja nic. stoję pośród puchu bawełny,
obok śniadych serc i czarnych rąk - słów,
które rozumieją tylko ptaki.

nie wiem, czy padnie na nie mój cień,
czy będą dziwić się, jaka jesteś szczęśliwa,
kiedy karmisz je przy otwartym oknie.