jestem kimś więcej, niż myślę, że jestem.
mogę więcej, niż myślę, że mogę.
to taki pech – nieuczciwe rozdawnictwo przypadkowości,
rzeczy nie tak samo ważne jak wszystkie córki
i pochodne lady łazarza i sam Łazarz. podejrzewam, że wiem
jak omijać zimne punkty. a ty, kim jesteś, głodzie,
mój biedny skarbie? spokojnie patrzący na świat
bliski iluzji i fantazji. Och, co za bohaterstwo,
kilkaset razy być pełen ciszy i odczuwać ją w sobie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz